This is a list of the most common verbs and which case they cause.
Nominative case (the first case)
- að vera
- „Þetta er góður hamborgari.“
- að heita
- „Ég heiti Kjartan.“
- að þykja
- „Mér þykir þessi bók góð.“
Accusative case (the second case)
- að aðstoða
- „Geturðu aðstoðað mig?“
- að afsaka
- „Afsakaðu mig.“
- að baka
- „Bakaðirðu þetta súrdeigsbrauð sjálfur?“
- að bera
- „Ég þarf að bera þetta upp allann stigann.“
- að biðja
- „Er hægt að biðja þig um hjálp?“
- að borða
- „Ekki borða þetta fyrir matinn.“
- að brenna
- „Ég brenndi mig.“
- að brjóta
- „Ég braut vegginn óvart.“
- að byggja
- „Þeir eru að byggja nýtt hótel þarna.“
- að búa til
- „Hvað tók það þig langan tíma að búa þetta til?“
- að draga
- „Dragðu bílinn hingað.“
- að eiga
- „Ég á engan bíl.“
- að elda
- „Ég kann ekki að elda kjúkling.“
- að elska
- „Ég elska hana.“
- að finna
- „Hann finnur ekki bókina sína.“
- að færa
- „Færðu dótið þitt hingað.“
- að gera
- „Ég er að gera heimavinnuna mína.“
- að geta
- „Ég get þetta ekki.“
- að geyma
- „Ég geymi ferðatöskurnar niðri í kjallara.“
- að hafa
- „Ég hef enga hugmynd.“
- að halda (to think)
- „Ég held það nú.“
- að hata
- „Ég hata þennan kött.“
- að heimsækja
- „Þú heimsækir aldrei mömmu þína.“
- að heyra
- „Ég heyrði nýja lagið hans.“
- að hitta
- „Ég hitti þá áðan.“
- að kaupa
- „Mamma, má ég kaupa þennan ís?“
- að klára
- „Ég þarf að klára heimavinnuna mína.“
- að kunna
- „Ég kann þetta allt vel.“
- að kveðja
- „Jæja, nú ætla ég að kveðja þig.“
- að kyssa
- „Kysstu mig!“
- að laga
- „Þú verður að laga hárgreiðsluna þína.“
- að leigja
- „Ég er að leigja þessa íbúð.“
- að læra
- „Ég vil læra það sem þú ert að læra.“
- að mega
- „Ég má það ekki.“
- að meina
- „Meinarðu það í alvöru?“
- að missa
- „Ég hélt á appelsínunum en missti þær allar.“
- að muna
- „Ég man það nú ekki alveg.“
- að nota
- „Ertu að nota þetta?“
- að panta
- „Viltu panta stóra pítsu?“
- að prenta
- „Geturðu prentað þetta PDF út fyrir mig?“
- að prófa
- „Ég prófa allt einu sinni.“
- að reyna
- „Reyndu þetta aftur.“
- að rífa
- „Ég reif buxurnar mínar í tvennt.“
- að selja
- „Ég vil ekki selja bókina mína.“
- að setja
- „Settu þetta nú niður.“
- að sjá
- „Sjáðu þetta bara!“
- að skilja
- „Ég skil þetta ekki.“
- að skoða
- „Skoðaðu þetta betur.“
- að sækja
- „Sæktu þetta á eftir.“
- að tala
- „Hann talar góða íslensku.“
- að trufla
- „Ekki trufla mig, ég þarf að einbeita mér.“
- að vanta
- „Mig vantar ekkert.“
- að vekja
- „Geturðu vakið mig eftir hálftíma?“
- að velja
- „Veldu mig!“
- að vilja
- „Viltu það í alvöru?“
- að vita
- „Ég veit það ekki.“
- að vona
- „Ég meina, ég vona það.“
- að vanta
- „Mig vantar ekkert.“
- að æfa
- „Ég er að æfa mig.“
- að þekkja
- „Ég þekki hana ekki.“
- að þola
- „Ég þoli hana ekki.“
- að þýða
- „Það þýðir ekkert.“
Dative case (the third case)
- að bjóða
- „Bjóddu honum líka.“
- að breyta
- „Geturðu breytt þessu?“
- að eyða
- „Ég eyddi fimm þúsund krónum í þetta.“
- að flýta
- „Flýtum okkur.“
- að fyrirgefa
- „Ég mun aldrei geta fyrirgefið henni.“
- að giftast
- „Viltu giftast mér?“
- að gleyma
- „Gleymdu því.“
- að heilsa
- „Heilsaðu nú ömmu þinni.“
- að hjálpa
- „Gætirðu hjálpað mér?“
- að hætta
- „Hættu þessu.“
- að kynnast
- „Hvernig kynntistu henni?“
- að leyfa
- „Leyfðu honum að smakka.“
- að lofa
- „Ég lofa því.“
- að ráða
- „Þú ræður því.“
- að skila
- „Skilaðu þessu.“
- að skipta
- „Skiptir engu máli.“
- að skulda
- „Hvað skulda ég þér mikið?“
- að svara
- „Svaraðu henni.“
- að sýna
- „Sýndu mér.“
- að treysta
- „Treystu mér.“
- að trúa
- „Trúðu mér.“
- að týna
- „Týndirðu því?“
- að þakka
- „Ég verð að þakka þér fyrir það.“
Can either cause the second or dative case (the third case) (or both)
- að segja
- Accusative case (the second case): „Hver sagði það ?“ (Who said that?)
- Dative case (the third case) and then accusative case (the second case): „Hver sagði þér það ?“ (Who told you that?)
- að taka
- Accusative case (the second case): „Ég tók það í burtu.“ – Referring to taking objects.
- Dative case (the third case): „Hann tók því illa.“ (He took it badly) – Referring to emotional responses.
- að gefa (to give someone)
- Dative case (the third case) and then accusative case (the second case): To give someone an object. „Ég gaf honum jólagjöfina .“ (I gave him the present)
- að þurfa
- Accusative case (the second case): The second case usually refers to needing something. „Ég þarf gleraugu. Ég þarf þau.“
- Dative case (the third case): The third case usually refers to needing to. „Ég þarf þess ekki.“ (I don’t need to do it)
- að borga
- „Þú getur borgað mér það á eftir.“ (You can pay me it later). Paying someone is the dative case (the third case), paying for something is the accusative case (the second case).
- að kenna
Genitive case (the fourth case)
- að sakna
- „Ég sakna þín.“
- að njóta
- „Njóttu sumarfrísins.“